- Naiwniak - osoba, która łyka wszystko co powiesz, nie jest niepełnosprawna intelektualnie ale nie odróżnia sarkazmu, pytania retorycznego, aluzji... Trzeba ją prowadzić przez życie za rękę bo jest tak nieogarnięta. Przykłady? Włala, mój własny ;) Mówię o chorobie a odbiorca komunikatu zapewnia, że nie miał pojęcia bo nie zauważył mojej niepełnosprawności... Naiwniak uwierzy i będzie się jarał faktem, że chodzi tak dobrze iż tego nie widać i w ogóle super extra jest normalny! Nie jest... ;p To po prostu gest dyplomatyczny ze strony rozmówcy ;) Czasami sądzę, że ten typ jest nam niejako wpisy w gen chorobowy... ale wciąż mam nadzieję, że ja z tego wybrnę!
- Kochajcie mnie - typ łaknący aprobaty, uwielbienia, kręgu przyjaciół, gotów się pokroić za relację z drugą osobą, poświęca się robiąc z siebie idiotę aby tylko być akceptowanym w grupie rówieśniczej. To osoby , które narzucają się swoim towarzystwem i nieustannie męczą innych myśląc, że w ten sposób zagarną sobie ich uwagę... Ot taka ja np. siedziałam po nocach przepisując notatki by moi "przyjaciele" mieli z czego zżynać na egzaminach, ja nie spałam i byłam zombie, a oni nie potrafili nawet być szczerzy i lubić mnie, tak po prostu. No ale chciałam być lubiana przecież :)
- Alien - niepogodzony z własną chorobą, unikający społeczności, uciekający do swojej nory dziwak, dla którego maksymalną strefą komfortu jest odpowiedzenie "cześć" do sąsiadki. Nigdzie nie wychodzi, nie integruje się z ludźmi, tkwi w swojej odmienności tłumacząc nią wszelkie niegodziwości jakie go spotykają. Najpierw alienuje się od społeczeństwa po czym zgania na ludzi winę za swoją samotność. Boi się spojrzeń przechodniów, nie radzi sobie z ciekawskimi pytaniami więc woli się odgrodzić grubym murem i mieć to gdzieś. O! przejawiam cechy tego typu, bardzo często!
- Motywator - osoba, która pogodziła sie z niepełnosprawnoscia i próbuje korzystać z życia w miare swoich mozliwosci, obchodzi ograniczenia, ma pozytywne nastawienie i chce pokazac swoja osoba, że nie ma rzeczy niemożliwych, można jej zarzucić jedynie zbyt wielką energię jaką daje innym :) Ogrom energii, pozytywnych wibracji i dojrzałych przemyśleń oraz zdrowy dystans do choroby. Mamy świetne przykłady na światowej scenie tj Nick Vujicic czy Viktoria Modesta. Do takiej roli aspiruję, ale że mam w sobie nuty kolejnego typu to droga jeszcze długa ;)
- Dezintegrator - osoba, która się szybko poddaje, próbuje walczyć z samym sobą o akceptację dla sytuacji ale często ją to przerasta, bardzo się przejmuje opinią innych i tkwi w bezsensie zapadając się w nim bez końca.. Osoba, która ciągnie w dół wszystkich dookoła swoim negatywnym nastawieniem do wszystkiego, a do siebie zwłaszcza. O tak, cała ja.
- Wędkarz - kategorycznie przeciwna postawa do mojej, to osoba która łowi naiwniaków w swoim otoczeniu i wykorzystuje ich dobre serce nęcąc na swoje kalectwo. Jak to się objawia? Przytoczę niestety autentyczne cytaty jakie miałam nieprzyjemność słyszeć: "pokażę protezę to mi garnitur do ślubu za darmo dadzą", "ja nie mam ręki! pokaże im kikuta to mnie puszczą i nie będę musiała stać w kolejce" lub "mogłabym chodzić, ale po co? z racji wózka ludzie więcej mi oferują" - łat da fak?! To haniebne zachowanie, wyzysk jawny i cholerna pipologia - postawa która wpływa na wizerunek osób niepełnosprawnych którzy doją społeczenstwo z dobrych serc. Takich ludzi jest 1%, ale cała reszta boryka się z konsekwencjami ich zachowań.
A Wy, z jakimi typami osób niepełnosprawnych się spotkaliście? Jaki typ jest najbardziej męczący dla otoczenia, a jaki ma duże szanse na bycie lepszym?:) Zapraszam do dyskusji!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz